Głupia historia

Głupia Historia

Spowita w zbroję, nieco przerażona,
lecz odważna z piersią wypiętą,
idę walczyć lec o co?
nikt w tym świecie już ustalić nie zdoła,
lecz to honor, tylko lub aż mój honor;
To siła która nie godzi,
Krzywdy i władzy w zwycięstwo,
To nam zostaje i jeszcze co dnia się rodzi,
Wiara w dobroć i męstwo;
Banały, które gdzieś mocno szpecą,
Mój wyraz, mój wiersz, moją wiarę,
Są tym którzy dali nam postać człowieczą,
Lecz nie umierają i się nie uleczą.

autor

iwona721226

Napisany: 2014-05-08 Dodano: 2014-05-08 15:55:33

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie