Góra świętego spokoju
A ja Wam mówię święty spokój
jest zawsze warty góry złota
i gdyby wiedzieć, że na górze
na świat popatrzysz jakby z boku
i znajdzie się tam święty spokój,
to popaprańcy z nizin błota
i poplątani w popkulturze
chcieliby zostać na tej górze.
Komentarze (9)
Oj chyba wieksość z nas potrzebuje chociaż na chwilkę
zaczerpnąć świetego spokoju. Ciekawy wiersz :)
świetne! bardzo wymowne...pozdrawiam serdecznie
Bardzo dobry wiersz,tak czasami potrzebujemy świętego
spokoju.
Pozdrawiam.
Bardzo chetnie wybrałbym sie na jej szczyt...
Chcieć i móc to dwie sprawy -może los będzie łaskawy
-to i tam dotrą i zostaną-pozdrawiam!
...czy święty ale spokój,chciałabym,chciała...
Ciekawy wiersz. Święty spokój to marzenia ściętej
głowy, bo ona już nie myśli.
Nie mów, ja wiem... ale jak zdobyć ten szczyt;)
to ja też jestem pobabraniec...ponieważ pragnę
świętego spokoju...