Historia pewnej znajomości...
Część czwarta
Po szaroniebieskim niebie zaczęły
przewalać się chmury. Wiał dość silny
wiatr, mlecze trzęsły się pod drzewami.
Kolczasty drut ogrodzenia wyśpiewywał
tęskną melodię.
Kiedy kochała, gdy czuła się szczęśliwa,
wszystko przychodziło łatwiej. Z lekkością
pióra pisała wiersze, chciała mu się
podobać i robiła wszystko, by tak było.
Odkąd się z nim związała, czuła, że krew
szybciej krąży w jej żyłach, i po za nim,
nikomu nie udawało się zepsuć jej dobrego
humoru. Przy nim odnalazła spokój, kochała
wszystko i wszystkich wokół siebie.
Powietrze, przesycone leniwym brzęczeniem
pszczół, krążące ociężale wokół słodko
pachnących lili i frezji. Niesiony wiatrem
aromat sosen i rozmarynu, zmieszany z
mocnym zapachem dzikiego rumianku. Skrawek
jeziora, w porannym słońcu mieniący się
srebrem. Dzikie ptaki, poszukujące
pożywienia nurkujących w falach, niczym
spadające z nieba anioły. Kępy szorstkiej
trawy morskiej, porastającej wzgórze usiane
szkarłatnymi makami. Brzegówki, uwijające
się wokół malutkich dziupli wygrzebanych w
wapiennym zboczu. Kochała żabę i kota.
Żabę, zaplątaną w trawę, która uciekając
przed kotem , z wysiłkiem w ostatniej
chwili wskoczyła do wody. Kota, z olbrzymim
rozczarowaniem w oczach, próbującego
zamoczyć łapki i sięgnąć kręgów powstałych
na powierzchni wody. Kochała wschody,
miękkie światło poranka i leciutką mgiełkę
unoszącą się nad stawem. Kochała zachody,
kiedy świat tonął w fioletach i różach.
Wszystkie pory roku, ale najbardziej
kochała jego. Cdn.
„Cudza dusza to ciemny las”
Tessa50
Tessa50
Komentarze (19)
Przepięknie o miłości w tle przyrody. Jeśli kochamy
tego
jedynego to cały świat jest
cudowny. Pozdrawiam cieplutko.
A ja się dziwię miłości do żaby, bo gdyby to on -
rozumiałabym, może to byłaby miłość do żabci, ale
jeśli niewiasta kocha taką zimną zieloną żabę - ????
Już mi zimniej się zrobiło.
Bardzo dawno mnie tu nie było... Trochę ubolewam.
Lubię Twoją prozę, Tesso. Zwłaszcza w takie wieczory
jak ten. U mnie twórcza susza, więc jedyne co mogę, to
czytać twory bejowiczów albo publikować jakieś swoje
starocie.
Ładnie ukazujesz w tych słowach uczucie. Pozdrawiam.
ciepło melancholijnie i zmysłowo
Tereso - urokliwie
pozdrawiam
Gdy miłość daje poczucie szczęścia, to kochamy cały
świat...pięknie ukazujesz tę miłość Tesso:)
Piękna proza Tereniu! serdecznie pozdrawiam:)
Piękna Twoja proza Tesso . Pozdrawiam ciepło i
gratulują wydania tomiku . Ps- Gdzie go można nabyć ?
Człowiek zakochany to szczęśliwy człowiek, ładna
historia, czekam na dalszy ciąg .
Pozdrawiam bardzo cieplutko Tereniu
Po prostu, ślicznie! Pozdrawiam!
LAdnie, z przyjemnoscia:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Zgadzam się z komentarzem Kornatki. Pozdrawiam
serdecznie
Z małej korekty, to co zauważyłam:
"poza nim" / zaplątało się "z" przed "uciekając przed
kotem"
piekna opowiesc,pozdrawiam serdecznie
To prawdziwa miłość, choć nie zawsze po twojej jest
myśli
i los się nie często uśmiecha
to uwierz że mimo wszystko warto kochać .
Ładnie Tesso. Jeżeli ktoś Nas kocha i My kochamy, cały
świat jest najpiękniejszy. Miłego dnia
I kota i żabę się kocha, kocha się cały świat, gdy
samemu jest się kochanym przeurocza Tesso.
Serdecznie pozdrawiam:)