Hologramy
Hologramy splatanych mysli
Wzlatujace ku niebiosom,
Ktorych plynna gibkosc
Sprowadzila zamet...
Ludzie gubia swoja tozsamosc,
Dazac do rozwiklania egzystencji,
Problemow milosci, zdrady,
Szczescia i nienawisci...
Czy bylbys szczesliwszy czlowieku
najprostszy,
Gdybys krok poczynil ku metnej szarosci
Zycia Twego...
Hologramy nas samych...
Juz nas nie ma...
autor
Duch99
Dodano: 2007-10-30 12:31:07
Ten wiersz przeczytano 428 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.