Idź przez życie z podniesioną...

Dla wszystkich zagubionych dusz.

Stoisz,
dlaczego,
idź nie bój się,
przecież nikt nie skrzywdzi Cie.
Wiem,
nie wierzysz,
nie dziwie się,
tyle razy ktoś okłamał Cie.
Dalej stoisz,
po co,
nie myśl tyle,
nic nie daje rozmyślanie
co w przyszłości się też stanie.
Idź śmiało z uśmiechem na twarzy,
niech każdy patrzy,
niech o tym marzy.
Czego Tobie nie brakuje,
choć życie Cie źle traktuje.
Nie daj się omotać ludzkiej bezradności,
gdy prosisz o radę dla swojej przyszłości.
Idź i nie bój się tego,
bo przecież życie jest Twoje,
należysz do niego.

autor

A_g_u_n_i_a

Napisany: 2008-10-16 Dodano: 2008-10-16 19:12:18

Ten wiersz przeczytano 3913 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie