Iluminacja pewnego mnicha,,

Przybrałam we śnie postać wilczycy
już
nie przerażał mnie mroczny las

byłam spokojna

i gotowa
ruszyć ciemnością w posadach

i drwić z bestii,
nękającej wszechrzecz swą pogardą.

Byłam spragniona krwi lecz nie głodna choć głodzono mnie od momentu narodzin


aż do wczoraj,

na rozkaz,
przeklętego starca,
który bezprawnie zasiadł,
na himalajskim szczycie,
wolą bękartów z loży cieni.

/Iskra/

Ruszyłam po światło skradzione mojemu szczenięciu i rwałam na strzępy okrucieństwo skryte pod sztandarem przeznaczenia...

...zbudziłam się,
przy łożu stał mnich,
który bredził coś,
że przejęłam,




stery świata-

On nie zdawał sobie sprawy jeszcze-

ja z poprzedniego snu wiedziałam,







że łajba o której mówi,








spoczywa na dnie.

S.S

Pozdrawiam Cię mimo wszystko.

autor

Czwórka

Napisany: 2017-05-13 Dodano: 2017-05-13 22:32:00

Ten wiersz przeczytano 2258 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara Okazje Wielkanoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie