imaginacja mego życia
Dłonią sięgam pustki
Zatapiam ją w nicości i
przebijam na wskroś puste wnętrze
Twojego prawdziwego JA
Ma imaginacja sięga zenitu
zapominając o
potłuczonej na kawałki rzeczywistości
realnego świata - mego życia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.