Intro wersja

"Nie budź niewolnika, może właśnie śni o wolności."

Umrzeć, to jak napisać wiersz
Bez puenty.

Życie niczym sen...
Krwawiący truizm.
Lecz czy słuszne to kłamstwo?

Pragnę żyć
Wiecznie trwać
Tylko tego i...
Krok więcej

Znam lekarstwo!
Krioterapia mózgu, ciała, wolnej woli.
Rzeczywistość potrzeb - dusząca farsa w ślepej uliczce
Świat iluzji, podświadomą różdżką szyty
I szkic Oneiro, na wieki wieków
Realność - Relatywna

Upojony ręką wyzwolenia
Zamrożony bałwan lawiną upodlenia

Przenikamy swe wszechświaty, z prędkością neutrino
Wczoraj nie istnieje, Jutro - wciąż jeszcze.
Czas jest względny tak bezwzględnie
Teraz jestem, Teraz nie
Świadomością śmierci
Wolną - Relatywną

Czy świat liczb istnieje poza mną
A Bóg, czy Bóg jest liczbą pierwszą?
Czy będę niczym uniwersum Wtedy
Gdy sto kroć poskładam nagie ciało?

Spełnić się, osiągnąć cel, umiłować siebie
I choć raz prawdziwie ludzi, najpierwszy Ojcze
Zasnąć lekko po cichu spokojnym świadomym snem...

Człowiek - dzikie zwierze uwięzione w klatce czasu
Karmione popędami, prowadzone na rzeź
Bezkrwawą - Relatywną.

Oddam ci siostro Śmiertelną nerkę i puste serce
Byś bracie Życie kochał - tak jak ciebie pokochałem

Być Sokołem widzącym więcej
Szybować ponad górami, miejskimi łańcuchami
Lęku

Unieść się nad bezmiarem szczęścia
By pikując drapieżnie w euforię
Spotkać Oko w Oko
Beton

Trzymasz parasol? po co, skoro świeci słońce
Ty - w codziennym transie, balansie
Kojąca racjonalizacja, czy jednak pytanie
Nic nie wiadomo? nie pewne śniadanie, Panie

Czy wszystko Jest
Gdy stapiam się z Bogiem
Czy nic Nie ma
Gdy żyję naprawdę
Relatywizm - Upostaciowany

Mistyczne cienie w jaskini Słońca
Na szczęście czuję, więc jestem...
Śmiertelny.

Żyć to jak pisać wiersz,
By czuć się poetą...

Dla wnikliwych zagadka z poskładaniem ciała - prawdziwa:)

autor

Paradox

Dodano: 2011-09-29 16:30:22

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie