Ironia życia

Śmierc
Przychodzi
W najbardziej nieoczekiwanym momencie
Zabiera
Wszystko
Co kochamy nad życie
Odchodzi
Pozostawiajac nas
Pogrążonych w rozpaczy
Bez celu
Bez chęci
Na dalsze życie
Samotni
Wśród
Obcych ludzi
Znikamy,
Powoli
Pogrążamy sie w otchłani samotności
Trwamy
W ciemnościach
Póki nie braknie nam sił
A gdy
Nadejdzie
Dzien opuszczenia tego padołu łez
Przyjmiemy
Ją...
Z usmiechem na ustach i rozpostartymi ramionami

autor

Selen256

Napisany: 2009-03-31 Dodano: 2009-03-31 17:28:33

Ten wiersz przeczytano 741 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie