Iść

Iść powinniśmy wspólną drogą,
Chociaż te inne są tajemne.
Bo dobrzy ludzie nam pomogą,
Oświetlą drogi zawsze ciemne.

Pokażą nam wyraźne znaki,
Że koleiny są przed nami.
Że ludzi wiodą znaków braki,
A jeśli są , to złudy snami.

Bierzemy życie jak się darzy,
Sen wymieniamy na marzenia.
Który odlicza ciągi zdarzeń,
A w sumie nic nam nie odmienia.

Kto uczy prawdy dowolności,
Chwyta życiową szansę życia.
Gdzie między sensem doniosłości,
Daje nadzieję do zdobycia.

Dlatego wspólną ma być droga,
Nie ta kusząca tajemnicą.
Choć dobrzy ludzie chcą wspomagać,
Wciąż między nimi tkwi granicą.

autor

Grand

Napisany: 2012-09-06 Dodano: 2012-09-07 10:04:15

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie