Iść jak wszyscy!

Pamiętaj zawsze jest jutro i może być lepsze niż dziś

Iść jak wszyscy!

Pragnę odgadnąć wszystkie tajemnice
Kto zna niech mi odpowie?
Czy coś dla siebie kiedyś uchwycę
Ważniejsze bogactwo czy zdrowie

Lecz co zrobić, gdy los nie łaskawy
Jakby pod nogi ktoś rzucał ci kłody
To próba czy losu zabawy
Nie ważne stary czy młody

Czy kiedyś jeszcze szanse dostane
Bym dostąpił, co tak wytęsknione
Co jeszcze złego będzie mi dane
Jak długo czekać na upragnione

Nie chcę pałaców spływających złotem
Nie chcę bogactwa, co mnie przytłoczy
Chcę tylko godnie żyć by potem
Z honorem każdemu móc spojrzeć w oczy

Rankiem się budzić radośnie
Zwyczajnie wstać by iść daleko przed siebie
Własnymi oczami przyglądać się wiośnie
Dotykać błękitu z ptakiem szybującym po niebie

Patrzeć jak listek drży na wietrze
Stąpać rankiem boso po rosie
Biec czując cudowne świeże powietrze
Zapachy kwiatów niech tańczą w nosie

By Iść tam gdzie nogi poniosą
Po wodzie boso brodzić
By tańczyć z wiatrem i rosą
Jak wszyscy chcę tylko chodzić

Niech ból mnie nie ograniczy
Oczy się wreszcie radością zaśmieją
Kto ze mną pragnienia wykrzyczy
Gdy łzy radości się morzem rozleją


Czy jeszcze stanę z życiem w zawody?
Dostane szanse choćby na chwile
Wiekiem jeszcze jestem dość młody
Chce poczuć jak w sercu latają motyle

Odsuwam od siebie niedomagania
Odsuwam od siebie cierpienia chwile
Życie wiecznością nie będzie mi wzbraniać
Z wiarą i godnością się jemu dziś chylę.

Ja o tym wiem i czekam pokornie bo czym byłobo życie bez pozytywnego myślenia:-)

autor

ANADAN

Napisany: 2007-08-01 Dodano: 2007-01-08 00:02:37

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie