Istnienie
Otacza mnie dziwny świat
otacza mnie jak mur
jak klatka z krat
Jestem kroplą w morzu istnień
jak zginę to
może błysnę
Las rąk każdego dnia
zabiera mi wszystko
to co mam
Rodzinę, życie jak w niebie
odwagę i
najważniejsze... Ciebie
Z każdym dniem
mam Cię coraz
mniej i mniej
Aż w końcu
stracę nadzieję
na to że...
W ogóle istniejesz
autor
Viola
Dodano: 2004-08-19 01:44:16
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.