Ja?

Nieporafie z klęczek wstać, Tobie spojrzęć w twarz.
Twarz pokrytą zmarszczkami. Patrzącą na mnie w szyderczym usmiechu.
Choć ona nieruchoma, ni drgnienia dostrzeć nie można,
zmienia sie...
Zmienia sie na gorsze.
Gorsze dla mnie. Mojego nędznego bytu.
Oczy nieruchome przewiercają moje serce. Gdy próbuje wstać Ty kopiesz w twarz.
Nie przestajesz doputy dopuki nie strace świadomości.
Budzę sie...
leżę...
Uległy jak robak przed Twym majestatem.
Twą twarzą pokrytą bruzdami.
Cie to bawi. Bawi, chcesz więcej...
Czekasz tylko na mój ruch,
moja próbe zmienienia tego co niezmienialne.
By stłamsić mnie w bółu. Utopic mnie w krwi.. Mojej krwi..
Lecz krwi coraz mniej.
Ból przestaje odczuwać.
Podnosze wzrok,
zagladam w twoje źrenice.
Mrużysz oczy, na Twej twarzy pojawia sie złosliwy grymas. Zaraz znowu
sie zabawisz.
Zabawisz moim kosztem.
Ale tym razem będzie inaczej.
Nie spuszaczam głowy, nie czekam na Twój cios.

To Ja

pierwszy wstaje.

To Ja

łapie cie za gardło.

Pierwszy raz...

Po tylu latach widze strach. Strach który jest odmienny od
Mego własnego.
Brakuje ci oddechu. Palce zanużają sie
w tobie. W twej szyji. Dwie struzki krwi spływają po Mojej
dłoni. Tak, to przyjemne uczucie.

Zabic kogoś.

A szczególnie ciebie.
Twe oczy zgasły. Tak samo jak Jej oczy.
Czuje to co ty..
Wtedy..
Gdy Ona wystraszona błagała o litośc. O cień człowieczeństwa z
twojej strony.
Nie uległeś...

Teraz Ja

jestem tobą..

Uświadamiam to sobie za późno..
Stojąc przed Twoimi zwłokami.
Stałem sie toba...
Najbardziej znienawidzoną osoba jaką znam...
Moim Ojcem..

autor

Kacper_Elk

Napisany: 2005-05-30 Dodano: 2005-05-30 19:00:31

Ten wiersz przeczytano 708 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie