Ja - cztery pory roku

Jednak o pierwszej w nocy pisze się najlepiej...

Ja - zwykła nadzieja z białej mgły powstałam
Ja - blaski i cienie Twoje w jedność poukładałam

Dziś leżę z kobaltowymi włosami i srebrnymi oczami.
Śnieg łapię w locie jasnymi błyskami.

Niektóre płatki wpadają mi za ubranie,
Bawią się pod nim w lata szukanie.

Oczy gubią się od zbyt wielu myśli
Głos huczy od spadających nadal liści.

Wiosna pod taflą włosów mych się ugnie,
Latawce od krzyku mego uniosą się w górę już bardziej potulnie.

Słońce latem moim sercem śpiewa
Kępy traw są mną i pod Twoimi plecami ich trzeba.

Jesień w dłoniach mych trzymam
Każdy nieba błękit z łatwością powstrzymam.

Zima moją złością chłodzi
Lecz serc szczerych nigdy nie zamrozi.

Ja - cztery pory roku
Ja - każda gwiazda w mroku...

autor

marzycielka_18

Napisany: 2006-08-22 Dodano: 2006-08-22 10:47:46

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie