A ja tak pragnę
Nie chcę, nie mogę, nie potrzebuję,
Wystarczy mi już nadmiaru złości.
To tylko życie moje wciąż psuje,
A ja tak pragnę czuć coś z miłości.
A ja tak pragnę czuć, że nadchodzi,
Otula ciało mięciutkim szalem.
Przecież jest mało w tych słów powodzi,
Takich, co mogą stępić ból żalem.
A ja tak pragnę doświadczać wrażeń,
Nawet, jeżeli szarpią i ranią.
A potem razem iść w zgodnej parze,
Ty z swoim mężem, ja z swoja panią.
Nie chcę, nie mogę, nie potrzebuję,
Wystarczy mi już nadmiaru chęci.
To tylko życie moje wciąż psuje,
A ja tak pragnę móc je rozkręcić.
A ja tak pragnę czuć tę nadzieję,
Gdy mnie dotyka pieszcząc me ciało.
Bo nikt już inny się nie zaśmieje,
Kiedy mi życia mało zostało…
autor
Grand
Dodano: 2014-07-17 05:21:05
Ten wiersz przeczytano 594 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
niech więc spełnią się Twoje pragnienia - pozdrawiam
Piękne pragnienia, życzę spełnienia
Pozdrowienia
Piękny wiersz, pozdrawiam.
Ładnie melodyjnie, można zaśpiewać :)
"tę nadzieję" zamiast "tą"
Piękne rozważania, zatrzymujący wiersz. Pozdrawiam :)
A ja tak pragnę czuć tą nadzieję,
Gdy mnie dotyka pieszcząc me ciało.
"Bo nikt już inny się nie zaśmieje,
Kiedy mi życia mało zostało…"
Najważniejsza jest w takich chwilach wiara i cele do
zrealizowania. Rozumiem cię, ponieważ w przemijaniu
życia kilka razy usłyszałam, że nie zostało mi wiele
czasu. jednak zawsze mówię, że to lekarzy diagnoza
moja diagnoza jest długowieczna:)
Pozdrawiam serdecznie :)
ładnie pragniesz w:)