Jak kóliki z kapelusza

Zapudrowana rzeczywistość
przysłania wydłużające się
długie pęknięcia i rysy.

Uśmiechnięte twarze
przeterminowanych aktorów,
sprzedają łatwowiernym
oprocentowanie bez pokrycia.

Długonogie panienki
z billboardowych biur podróży
mamią rajskimi plażami.

Sensacje wyciągane z kapeluszy
spustoszyły miejsca zamieszkałym
dotąd cyrkowym królikom.

Ambergoldowe rekiny nadal
pławią się w podgrzewanych
basenach, spijając nalezną sobie
pianę w przerwach szusując.

Złowieszcze kruki rozdziobują
resztkę nagromadzonych złudzeń,
z Kataru nikt nie przyjedzie na ratunek.

Zresztą - czy jest jeszcze po co?






czarnulka1953
09. 01. 2013.

autor

czarnulka1953

Dodano: 2013-01-10 19:29:41

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie