Jak niebiański sen

To było tak piękne
I szczere jak sen
Wśród tysiąca słoneczników
I miliona ich promieni
Miliardami pięknych słów
Kołysałeś mnie w trawie
Tuląc i obiecując szczęście
Byłeś wciąż...
I choć czasu coraz mniej
Ty się nie spieszyłeś
Dokładnie i delikatnie
Dotykałeś każdej części ciała
W martwym dreszczu
Z Twoimi pieszczotami
Patrzałam w promienie
I wyrywałam kolejno każdy
Powtarzając nieustannie
„kocha...” „nie kocha...”
A Ty tak niebiańsko w oczy spojrzałeś
Zdobyłeś moje usta
Wyrwałeś ostatni promień
I powiedziałeś „kocham...”

Bo czasami potrafię z Twojego wzroku wyczytać to co sam nieświadomie chcesz pokazać... I za to jestem Ci wdzięczna... I za to Cię...

autor

młoda88

Dodano: 2005-05-04 22:36:35

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie