***/jakie to przykre.../
jakie to przykre
gdy słońce kwiecistej zieleni
nagle się w piekło przemieni
jakie to smutne
gdy nie mamy dla siebie miejsca
jakie to smutne
gdy nie mamy dla siebie czasu
jakie to smutne
gdy musimy żyć pośrodku narzekającego
hałasu
bo matki kochają nas
bądź wciąż za bardzo
bądź wciąż za mało
dlatego też czasem
od tej miłości
oddechu by się chciało
Warszawa, 15.08.2015
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2015-12-01 20:43:45
Ten wiersz przeczytano 359 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
zagłaskać można kota na śmierć też :-)