Jasność

Kawowo-śpiąca, na skraju myśli,
w trzepocie skrzydeł ćmy przy lampie.
Czekasz, ze smutkiem gorzkich ust.
Pragniesz.

W zmęczeniu sennym wypatrujesz wzrok,
przebijasz mrok, tęsknisz.
Za oknem koniec dnia
i słyszysz krok.
Stukanie werbli.
Męskich.

I księżycowa twarz krążąca sennie
nie daje spać, ciało jak żar
w rozkwicie -
wij się, wij się
z życiem.

Dopóki żądza nie pójdzie spać
z brzaskiem,
nie przejdzie z dniem,
szarym jak sen,

zalśnij. Zalśnij.

Za inspirację, wierszem Moonlight, Klarysie dziękuję.

autor

Cezary Krzysztof Morświn

Napisany: 2016-11-09 Dodano: 2016-11-09 12:35:25

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie