Jesień

Jesień…. przychodzi punktualnie niesłychanie
Jakoby miała sprawę do załatwienia,
Ciągle powtarzające się przesłanie.

Jesień… słońce jeszcze z uporem ogrzewa ziemię
Nie chce pogodzić się z czasem odpoczynku dla siebie

Jesień… bogactwem kolorów, ułudą przepychu;
Złota, srebra i miedzi
Miesza spadające liście, układając je w kobierzec –
- dla gawiedzi.

Jesień…ty jesteś jak czas;
Czas, którego już nie ma,
Który wciąż przychodzi,
Który okryty mgłami – do końca nas zwodzi.


JESIEŃ Warszawa, 04.10.2004

autor

Rivellino

Napisany: 2004-10-04 Dodano: 2006-02-01 12:09:38

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie