Jesiennie mi...
Za oknem szumi deszcz
tak jakoś smutno jest
nostalgia strużką płynie
Zamglonej szyby cień
spogląda w mokry dzień
powoli lato ginie
Tak nostalgicznie mi
ten deszcz to jakby łzy
nie tylko już po lecie
Żal nutki przędzie snów
do melancholii słów
tęsknota smętki plecie
Na mgławy wspomnień szlak
uśmiechu promyk wpadł
zatańczył chwilę w pędzie
Wywołał większy żal
że tylko smętna dal
dostarczać wzruszeń będzie...
autor
zofia
Dodano: 2008-09-14 08:44:15
Ten wiersz przeczytano 1218 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Melancholia jesienna już na dobre zagościła i w
wierszu i w naszych sercach, stąd pewnie ten klimat
wiersza, dobrze przekazany.
Wiersz jest rzeczywiście bardzo jesienny. Deszcz,
mgły, ale także "mgławe" wspomnienia Autorki o czymś
słonecznym, radosnym co było w lecie. A może to co
było należy przedłużyć przy kominku?
Ciekawy wiersz choć kapie z niego wielki smutek.Wiersz
starannie dopracowany.Czyta się go lekko.Forma wiersza
dobra.
Bardzo ładnie, melancholijnie w wierszu -jak to
jesienią właśnie.
Pięknie opisałaś nadchodzącą jesień ,czuję dokładnie
tak samo jak Ty.Wiersz napisany pięknym mistrzowskim
piórem,wielkie brawa.
Idzie jesień smutny czas,ale ja uwielbiam jesienną
porę-jest piękna.Właśnie wtedy gdy pada
deszcz,spoglądam wtedy za okno,ciepło wypełniające
pokój.Zapalam świece i paczę jak krople na szybie
tańczą,przecież to jest takie piękne.Dla mnie każda
pora roku okryta jest pięknem,poszukaj tego
piękna-każdy coś dla siebie znajdzie,nie smuć
się-zachwycaj.Piękny wiersz.
Jesień, to pora wprawiająca duszę w nostalgię.
Wspomnienia same wracają. Ładnie o tym piszesz.
Jesień ma piękne kolory nie tylko niesie smętki.
Jesień cudna jest w sadzie i najpiękniejsza w lesie.
Człowiek w wieku jesieni pogodą nas zachwyca, jesień w
wieku człowieka kolorową urodą.
Niech Ci nie będzie zbyt smutno, jesień także ma swój
urok ;)
Piękna forma i treść… Z podziwem wielkim :)
Niech promień ciepło tańczy
i melancholię spina,
bo krople deszczu lubią
rytm serca wystukiwać…
Pięknie oddany nastrój chwili, tak często jesienią nas
odwiedzający.
Smutno jakoś. Nie dajesz zbyt dużo nadziei nawet w
końcówce. Ale co tam, czekam na dalszy ciąg
"kanibalek" - do dzisiaj wspominam z uśmiechem. Pozdro
Piekny wiersz, az sie prosi o melodie i bylaby sliczna
piosenka.
...że tylko smętna dal- dostarczać wzruszeń
będzie...Jest to takie piekne i dojrzałe warszatatowo,
że mi zaparło dech w piersiach.Całość oczywiście, na
czasie w klimacie wrześniowym...
Ciekawa i niełatwa forma wiersza przykuła moją uwagę,
lubię takie niekonwencjonalne utworki-sympatycznie!