jesienny deszcz

w wysokich górach szarawa jesień
skrzydła rozwija znów
a deszcz nostalgię w kropelkach trzęsie
spadając z hukiem z chmur

chciałeś swe życie przeżyć inaczej
na skrzydłach w błękit wzbić
kochać, nie płakać, śmiać i wybaczać
i przy niej pięknie śnić

lecz ktoś potargał skrzydła Anioła
pozostał po nim cień
i dziś swym smutkiem jedynie wołasz
umarł wczorajszy śmiech

taniec deszczowy- kąpiel dla duszy
ale niech krótko trwa
kiedy przestanie znowu wyruszysz
odnajdziesz serca dwa

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-08-16 Dodano: 2006-08-17 00:02:54

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie