Jeśli się zapomnę
zostanę zapamiętana jako wiatr.
Nie ma ani przychodzenia, ani
odchodzenia,
stagnacja, zrozumiala,przyjemnie
orzeźwiająca.
Będę zapamiętana jak wiatr, który chwyta
ubrania i włosy.
Przyprawia o gęsią skórę, powodując
napięcie w żołądku.
Jeśli się zapomnę, zostanę zapamiętana jak
uśmiech słońca, który zarówno daje jak i
bierze. Uwodzicielskie,
indylliczne,znikające w objęciach
księżyca.
Zapamiętam się jako ciepło, które zagości
na twarzy, rozweseli melancholijne usta.
Chwyci ciało gorącymi promieniami
rozpalając płomień w duszy.
Jeśli się zapomnę zostanę zapamiętana jako
pejzaż lasu, który wabi jak i przeraża;
romantyczny, idealny z nieznanym życiem pod
powierzchnią.
Zapamiętam się jako szept z tajemnicą lasu-
o życiu które się żegna. Korzeniami, które
kierują stopami, opowiadając o eudajmonnii
przeszłości.
Jeśli się zapomnę, zostanę zapamiętana jako
odrodzenie śniegu, który niszczy i odnawia;
chaotycznie , ale pieknie, magicznie i
nagle.
Zostanę zapamiętana jako snieżnobiałe
łzy,które duszę wprawiają w trans, siedząc
na rzęsach,z obietnicą pełną przygód
życia.
Niewinności estetycznego zachwytu i
lodowatego chłodu, rozchodzącego się od
koniuszków palców na zewnątrz.
Jeśli się zapomnę,zostanę zapamiętana,jako
zbawienie deszczu, który oczyszcza tworząc
życie; żałosne, łaskawe, z fascynującą
opowieścią o korzeniach .
Zostanę zapamiętana jako krople, które
moczą zasady i czynią duszę nagą w
bezbronnej szczerości burzy,cichym krzykiem
zmieszanym z bębnieniem deszczu.
Jeśli zapomnę się, zostanę zapamietana,
jako blask księzyca, objawienie i
cisza.Spokojna kojąca kołysanka, która
uspakaja zatłoczony umysł.
Będę zapamiętana jako smutek księżyca i
tajemnicą zebraną od zbyt wielu
zapomnianych oraz zagubionych dusz.Myśli,
które powoli sączą się z czaszki, ukazując
jej prawdziwą istotę w czasie z
gwiazdami.
Nie chcę być zapomniana
, ale jeśli się tak stanie, chcę być wolna
w duchowości życia, móc być zapamiętana
pomiędzy wiatrem,słońcem, lasem, śniegiem,
deszczem i księżycem.
Komentarze (3)
Na pewno tak będzie:)*
Wiersz, który mógłby być Twoim artystycznym credo,
Który mógłby otwierać Twój tomik poezji.
Pisz tomik, wstęp już masz. :):)
Plusik