Jest taki człowiek
Choćbym zdolności ,
duże miał.
I te zdolności,
wskazać chciał.
To bym się bronił,
zawsze szczerze.
Tyle to jeszcze,
w siebie wierzę.
Jest taki człowiek,
lecz kaprawy.
Dla niego nie ma,
słusznej sprawy.
Potrafi bronić,
atakować.
Nie szczędząc prawdy,
ani słowa.
Jest taki człowiek,
on mnie skazał.
I nie pozwolił,
krzywdy zmazać.
Broniłem siebie,
wbrew banałom.
Sił było mało,
lecz starczało.
Potem nastąpił,
nagły zwrot.
Bo w sercu utkwił,
śmierci grot.
Nie ma człowieka,
zamilkł czyn.
Umarł zwyczajnie,
jakiś syn.
Jakbym zdolności,
wielkie miał.
To inny koniec,
bym tu dał.
Postawił pomnik,
pisząc z żalem.
Odszedł, bo walczyć,
chciał wytrwale.
autor
Grand
Dodano: 2018-01-03 09:33:31
Ten wiersz przeczytano 467 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
To jest bardzo ważną, by był drugi człowiek;)
Ciekawa refleksja:)pozdrawiam serdecznie:)
Wielu takich ludzi dziś nam potrzeba.
Wiary w siebie również.
Pozdrawiam.
Ludzie co nas otaczają charakter różnisty mają, lecz
własne słabości przeżywają skrycie, bo takie jest
życie...