Jestem kroplą
"Jestem kroplą".
21.02.2016r. niedziela 10:41:00
Jestem kroplą,
Kroplą, która kapie,
Kap, kap
Bez mrugnięcia na ziemię
I wsiąkam w grunt
Jako istota przemijania.
Powoli staję się
Rozpierzchłą jednostką,
Która z szczyt góry
Patrzy w kosmos,
Jako astronom wprost do Nieba,
Bo we mnie też powiew teologa,
Którego noga
Już się przymierzała do seminarium
proga.
Ciało powoli umiera,
Ale uroda duszy pozostaje
W sercach bliźnich.
Życie materia czasem długa,
Jednak przemijalność budzi smutek,
Bunt i zwątpienie,
Ale jeżeli żyje się pięknie
To ma się prawo,
By było po nas religijnie dziękczynnie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.