Jestem obserwatorem

Powoli staję się obserwatorem
własnego życia
Widzę jak przez lustro
odbicia ludzi i ich uczuć
które teraz są dla mnie obce

Twarze puste
bez wyrazu
pełno ich wokół

Każdy z nich oddał
mi jakąś cząstkę siebie...
Tą gorszą
i tak powstałem
brocząc we własnej krwi
sączącej się
powoli z blizn na mym
ciele, które pozostawili
po sobie ludzie,
Niektórzy obecnościa
inni jej brakiem...

Z czasem ty
też zobaczysz jak to jest
być obserwatorem
i zobaczysz rzeczy oczywiste
lecz nieodkryte

autor

Silent

Dodano: 2006-02-15 20:23:00

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie