Jestem tutaj
Mówisz - przepraszam i chcesz
wybaczenia,
twarz roześmiana od ucha do ucha,
to jedno słowo niczego nie zmienia,
gdzie tutaj skrucha?
Nie twoja wina, przestraszyło życie,
miłości, ktoś ci poskąpił w potrzebie,
zbyt szybko wyciągnięty przed tablicę,
zwątpiłeś w siebie.
Życiowych błędów naprawić nie sposób,
od dna się odbij, by rozwijać ducha,
przestań pretensje wciąż zgłaszać do
losu,
a patrz i słuchaj.
Życie w uczuciach mieszka i w rozumie,
trochę wysiłku a znajdziesz swą drogę,
kiedy samotnie poczujesz się w tłumie,
daj znać, pomogę.
autor
karat
Dodano: 2013-10-06 13:42:01
Ten wiersz przeczytano 1937 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Ładnie peel wyciąga pomocną dłoń, w strofach
safickich. W siódmym wersie czytam sobie "wyciągnięty
za szybko przed tablicę" - dla utrzymania średniówki.
Może lepiej brzmiałoby w ostatniej strofie "a
odnajdziesz drogę" od "a znajdziesz swą drogę"?
wiadomo, że autor wie najlepiej , co jest dobre dla
wiersza. Miłego wieczoru.
Życiowych błędów może nie da się naprawić, ale możemy
unikać powtórek. To też ważne Pozdrawiam ciepło
Piekny, zyciowogleboki wiersz:)
Pozdrawiam.
Bardzo głęboki wiersz.
"Życiowych błędów naprawić nie sposób,
od dna się odbij, by rozwijać ducha,
przestań pretensje wciąż zgłaszać do losu,
a patrz i słuchaj.
"
Pozdrawiam
Zadumałam się.Tyle mądrości w Twoim wierszu.
Pozdrawiam
Tak bywa w życiu, dobre rady dajesz.
Pozdrawiam
Ciekawie o gotowości niesienia pomocy w rozwiązywaniu
problemów życiowych. Miłej niedzieli Karacie.
Saficko, zgrabnie i z poradą zachęcającą.
Amnezjo, żeby wybaczać, trzeba by się boczyć,
a mnie się to nawet nie rzuciło w oczy! Pogody ducha!
piekny apel dla potrzebujacych !!! pozdrowienia
Karacie, przepraszam. Oczywiście o Twój wiersz chodzi,
pochłonął mnie, ze pomyliłam nicki.
Wybaczysz ?:))
Pięknie, wierszem przedstawiasz życiowe mądrości :)
Czytałam nie jeden raz Twój wiersz, Karlu. I za każdym
czytaniem, jakbym coraz bardziej się kurczyła... Wstyd
przyznać, ale nie zawsze potrafię słyszeć słuchając i
widzieć patrząc, dlatego biorę sobie do serca
przesłanie. A że wiersz napisany ze stylem, artyzmem -
to też sprawia, że się kurczę, maleję - ale zaraz
rosnę, bo czytanie Ciebie sprawia mi radość ogromną.
Pozdrawiam serdecznie
:)
super..//:))
mimo lat wracam do Ciebie by coś nowego dowiedzieć się
o życiu,bo wiem że mało wiem,ukłony