Jesteśmy
Jesteśmy jak pionki na swego życia
froncie,
dajemy się co chwila strącać z
szachownicy,
bezustannie własną piersią broniąc w
zamęcie,
wartości przewlekle pokorni niewolnicy.
My jak te karty, które los tasuje
wiecznie,
bez meldunku w tragizmie - ciągle braknie
par.
Kolejne rozdanie mogoło być lepsze - lecz
nie!
Nierozsądnie tracimy skrzydła, kończąc jak
Ikar.
Jesteśmy jak Prometeusz, któremu Etheon,
bok rozrywa bezlitośnie każdego ranka.
W zastanowieniu uwikłani skąd się nam
wzięło
powiedzenie, że nagle przebrała się
miarka.
Znajdując odpowiedź, przecież nikt się nie
cieszy,
nawet gdy do celu trafiamy w samo sedno.
Dziecięciem wychodzimy z rodzinnych
pieleszy,
z rumieńcami, które z czasem śmiertelnie
bledną
Komentarze (32)
zielonaDana jeszcze poczytasz o pięknych stronach
życia u mnie ten jest pisany dniem zwątpienia ;)
Pozdrowionka ;)
Bardzo pesymistyczne spojrzenie na życie. Nie, żebym
się nie zgadzała, że życie bywa bolesne, ale przecież
miewa też dobre momenty.
Witaj Arturro.
Mocny i bardzo prawdziwy przekaz wiersza.
Tak, a “rumieńce z czasem śmierteknie bledną”, i nic
na to nie poradzimy, nie ma od tego ucieczki.
Podoba się wiersz.
Pozdrawiam serdecznie, miło Cie czytać.:)
Anno to nie pionki to figury ;)
Pozdrowionka
niektóre pionki twardo trzymają się szachownicy (aż do
śmierci)
Zolander Jolu uśmiech przesyłam ;)
Dużo słonca życzę ;)
@Najeczko@ dziękuję za zrozumienie
Pozdrawiam serdecznie miłego dzionka
Marylko w ogromnym świecie bycie jednostką przeraża
wielu . Stajemy się trybikami maszyny które tak łatwo
zastąpić innymi tylko rodzina tylko rodziców nie da
się zastąpić . Oczywiscie wyjatki bywają to adopcja
albo rodzina zastępcza z powołania
@Krystek życie obdziera nas ze złudzeń gdy okazuje się
że to już nie jest bajka ta sama z dzieciństwa;)
Mądre wersy w piękno poezji ubrane... przyjemnego
weekendu Arturze :)
Tak to niestety wygląda nasze życie jak oddałeś
wierszem...miłego dnia .
@Krystek wychodzimy z domu beztroscy i nagle trafiammy
w wir życia ;)
karmarg dziękuję za odwiedziny i komentarz pozdrawiam
Cię serdecznie
;)
karmarg dziękuję za odwiedziny i komentarz pozdrawiam
Cię serdecznie
;)
Tak, jesteśmy jak pionki.
Refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam :)