Jeszcze nie teraz
Oswajam się z ciszą, zamrażam
wspomnienia,
zbliżam się do progu wiecznego
spoczynku.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
obym przetrwała, aż do życia zmierzchu.
Może jeszcze chwilę pobędę na ziemi,
ochronię marzenia, których nie
spełniłam.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
chcę odnaleźć szczęście, jakie
zatraciłam.
Odrzucę złe myśli, zakopię do dołu,
odszukam nowe, idące nadzieje.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
ocal co zostało i daj ukojenie.
Gdy będę gotowa, dołączę do Ciebie,
a wtedy z chęcią zejdę z tego świata.
Wówczas ty pozwolisz, tylko tobie Mamo -
o tym co minęło będę opowiadać.
autor
Ola
Dodano: 2015-07-31 17:59:21
Ten wiersz przeczytano 4421 razy
Oddanych głosów: 117
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (140)
Dobrej nocy:-)
Wandziu:-)
ZofiaK
Dorotko
Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie
Wielki szacunek Oleńko, pozdrawiam cieplutko-:)
Piękny wiersz ukłony
Miłego wieczoru Oluś :)
Cmok :)
Dziękuję Wszystkim.
Miłego wieczorku:-)
Dziękuję aanke
Pozdrawiam serdecznie:-)
kiedy ? nie mamy na to wpływu - cieplutko pozdrawiam:)
Dziękuję Aniu. Pozdrawiam:-)
Dziękuję promieńSłońca
żnina
Jacku1972
Pozdrawiam serdecznie :-)
Ładnie Olu, z melancholią i refleksją...
To ja znow:):)
Z pozdrowieniem żeglarskim a hoj !:-)
Piękny taki prawdziwy. Pozdrawiam.
Olu,odpisałam na @,niestety jest tam więcej,niż parę
zdań...
Pozdrawiam ciepło:)