Jeszcze nie teraz
Oswajam się z ciszą, zamrażam
wspomnienia,
zbliżam się do progu wiecznego
spoczynku.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
obym przetrwała, aż do życia zmierzchu.
Może jeszcze chwilę pobędę na ziemi,
ochronię marzenia, których nie
spełniłam.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
chcę odnaleźć szczęście, jakie
zatraciłam.
Odrzucę złe myśli, zakopię do dołu,
odszukam nowe, idące nadzieje.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
ocal co zostało i daj ukojenie.
Gdy będę gotowa, dołączę do Ciebie,
a wtedy z chęcią zejdę z tego świata.
Wówczas ty pozwolisz, tylko tobie Mamo -
o tym co minęło będę opowiadać.
autor
Ola
Dodano: 2015-07-31 17:59:21
Ten wiersz przeczytano 4427 razy
Oddanych głosów: 117
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (140)
Właściwie, to bardzo ładna zaduma nad sobą, Olu.
Przynajmniej ja to tak odczuwam. Wiersz na piątkę.
Pozdrawiam
Piękny wiersz
,,oj kiedy mi obrośnie,,do kom.
strofy refleksyjne ciesz się życiem
pozdrawiam
Najserdeczniej dziękuję Oluniu
Ogrom wieczornych serdeczności
Wandziu:)
Eleno
dziękuję
Pozdrawiam serdecznie:)
Odebrałam i obiecuję że będzie super :)
No to wesołego Oluś i do jutra Pamiętaj nic na siłę
znajdzie się :)
Pa
Olu, zdrowie chyba ok ?
Dziękuję ilumminati. Pozdrawiam serdecznie i dobranoc
Życie ,życie...
Dziękuję Wszystkim.
Dobranoc:-)
Oluś jak dla mnie to możesz się klonować :))))))))
Cudownych ludzi nigdy nie jest za dużo a Ciebie w
szczególności :)))))))))Jak znajdziesz czas to odbierz
przesyłkę i przeczytaj chyba ze już to zrobiłaś Pa
:))))
a ja myślę że życie jest piękne
milutkiej nocy
Dziękuję Olu, miłego wieczoru tobie życzę i pozdrawiam
cię z uśmiechem:))
Też nie wiem cii -sza co masz na myśli:-) . Dziękuję
za wizytę.
Pozdrawiam:-)