Jeszcze nie teraz
Oswajam się z ciszą, zamrażam
wspomnienia,
zbliżam się do progu wiecznego
spoczynku.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
obym przetrwała, aż do życia zmierzchu.
Może jeszcze chwilę pobędę na ziemi,
ochronię marzenia, których nie
spełniłam.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
chcę odnaleźć szczęście, jakie
zatraciłam.
Odrzucę złe myśli, zakopię do dołu,
odszukam nowe, idące nadzieje.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
ocal co zostało i daj ukojenie.
Gdy będę gotowa, dołączę do Ciebie,
a wtedy z chęcią zejdę z tego świata.
Wówczas ty pozwolisz, tylko tobie Mamo -
o tym co minęło będę opowiadać.
autor
Ola
Dodano: 2015-07-31 17:59:21
Ten wiersz przeczytano 4405 razy
Oddanych głosów: 117
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (140)
Olu piękny wiersz
wzruszył mnie do łez...
promiennego dnia :)
Piękny, poryczałam się.
Pozdrawiam cieplutko.
Dziękuję
Pozdrawiam :-)
Piękny wiersz prośba o życie pozdr
Piękne dzięki:-)
Przepiękny wiersz serdeczności
Serdecznie dziękuję:-)
daję 2+:) miłego dnia Olu
Piękna, poetycka rozmowa z Stworzycielem nieba i
ziemi.
ja nie czekam ...
miłej nocki i już
Miłego popołudnia:-)
Pozdrawiam Olu (bajtYnka) :-)
pięknie Olu...:)
Dziękuję Wszystkim. Miłego dnia
Zbiera się na burzę:-)
Piękny wiersz, tylko tyle powiem, bo więcej nie
potrafię.
Radośnie pozdrawiam:)