Jeszcze nie teraz
Oswajam się z ciszą, zamrażam
wspomnienia,
zbliżam się do progu wiecznego
spoczynku.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
obym przetrwała, aż do życia zmierzchu.
Może jeszcze chwilę pobędę na ziemi,
ochronię marzenia, których nie
spełniłam.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
chcę odnaleźć szczęście, jakie
zatraciłam.
Odrzucę złe myśli, zakopię do dołu,
odszukam nowe, idące nadzieje.
Nie pozwól, jeszcze nie teraz -
ocal co zostało i daj ukojenie.
Gdy będę gotowa, dołączę do Ciebie,
a wtedy z chęcią zejdę z tego świata.
Wówczas ty pozwolisz, tylko tobie Mamo -
o tym co minęło będę opowiadać.
autor
Ola
Dodano: 2015-07-31 17:59:21
Ten wiersz przeczytano 4426 razy
Oddanych głosów: 117
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (140)
Dziękuję. Miłego dnia:-)
Smutno u Ciebie, Olu, ale takie życie. Czasami daje w
kość. Nie mniej jednak warto żyć :)
Piękna refleksja godna przeczytania
Piękna refleksja
:))))))))) Jasne :) Cmok cmok cmok :)
Spadam :)
Grzeczna dziewczynka :)
Odpoczywaj dalej aż do odwołania
Cmok :)
Hej Oluś a gdzieś Ty była jak Ciebie nie było ???
Cmok
Pogodnych snów :)
Chowaj nóżki pod kołderkę :)
Waldi
Yolanda
Eleonora
Isana
Tereska1980
Dziękuję:-)
Waldi
Yolanda
Eleonora
Isana
Tereska1980
Dziękuję:-)
Tereniu cieszę się, że wybaczasz:-)
Piękna refleksja płynnie napisana
Smutna refleksja Olu płynie z wiersza, wiem musimy się
pogodzić, ale jeszcze nie teraz. Cieszmy się życiem
:)
Ukłony
Aż mam dreszcze .Ola pięknie:))
przepiękna refleksja