Jeszcze trudniej.
Najważniejsze to nie zboczyć,
choć okazji mnóstwo bywa.
Łatwo na manowce wkroczyć,
by kuszący świat odkrywać.
I zachłysnąć tym marzeniem,
obiecanek złudnym trwaniem.
Dać to może ukojenie,
które z czasem złem się stanie.
Będzie dręczyć, dalej kusić,
zwodzić aż po kres wytchnienia.
Aż organizm nasz przymusi,
do własnego zatracenia.
Na skraj nędzy doprowadzi,
i w przepastne zrzuci cienie.
Zostawiając tam, gdy radzi,
stać będziemy zaślepieniem.
Lepiej ujść takowej męce,
by kuszącej poddać woli.
Łatwo sprostać tej udręce,
jeszcze trudniej jej pozwolić.
autor
Grand
Dodano: 2008-08-28 15:00:05
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
wiersz bardzo ładny i mądre przesłanie niosący, ale
komu z nas takie zbaczanie ze ścieżki się nie
przydarzyło:)
Mądre słowa... piękna forma i doskonale się czyta
Bardzo życiowy temat podjęty.... co do każdego odnieść
się może...lecz gdy pokusa nagła nastąpi.... to wtedy
rozum nic nie pomoże ;) !!!
Mądra przestroga, by nie zbaczać z drogi, bo można
trafić na manowce. Ale trzeba mieć silną wolę, by się
oprzeć pokusie.