KAC

Pod powiekami śpią drewniane oczy,
Po plecach Syzyf ciężki kamień toczy.
Język można strugać na jakiegoś świątka.
Na czole sine znamię - zderzenia pamiątka.

Pamięć szpuntem zabita, nic z niej nie wycieka,
Otoczenie faluje jak wzburzona rzeka.
Nawet sennie kwilący gdzieś w gałęziach ptak
Brzmi tak jakoś dziwnie, jakby śpiewał wspak.

Wszystkiego doznałem, nic mnie nie zaskoczy,
Moje serce pustkę, zamiast życia tłoczy.
Wiem jak sobie pomóc, choć to działa krótko,
Muszę jak najszybciej przywitać się z ...

autor

KapRysiek

Dodano: 2005-06-19 01:06:50

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie