Kamienie duszy
Z kwiatami zanoszę rozterki, żale
pod szlifowany kamień,
gdzie krzyżem leżą zasypane światła
tych, co z miłości dali mi życie.
Na wargach "wieczne odpoczywanie"
Monolog ze zmarłymi, retoryczne pytania.
Czy rozumieją, ziemski ból pamiętają?
Gorycz życia z przepełnionej czary,
kamykami toczy się z duszy.
Czy przyniesie ulgę?
Wesprzyj niedowiarka Święty Znaku
Zapytania.
Wzrok błądzi daleko w płomieniach zniczy,
lecz póki jestem
kocham, kocham cię szaleńczo
nienajłatwiejsze życie.
autor
Biala dama
Dodano: 2009-06-07 00:27:23
Ten wiersz przeczytano 514 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Bardzo osobista i dojrzała zaduma oraz refleksja
Autorki nad życiem i jego przemijaniem.
Bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam.
"W życiu piękne są tylko chwile" dbajmy by było ich
jak najwięcej-tego wszystkim życzę.Piękny wiersz.
napawdę wspaniały wiersz-od początku do końca -moje
ukłony :))
Ciekawa interpretacja przemijania- życie i
śmierć...Znak zapytania - wymownie tu zabrzmiał.Przy
tym wierszu , trzeba troche sie zatrzymać.
"Uparcie i skrycie o zycie kocham cie, kocham cie nad
zycie "... pasuja tutaj slowa piosenki Edyty..
Daleko biegnie Twoja wyobraźnia
Kochamy to życie chociaż często boli :)