Kamienista droga
Po kamienistej drodze starości
łatwiej się idzie we dwoje
podeprzeć się można jak laską
trosk omijając wyboje.
Wspomnienia ma się podobne
czując swą bliskość wieczorami
miejsca odwiedzając znajome
i wspomnień chodząc drogami.
Na zegar się już nie spogląda
bo czasu się naraz ma wiele
próbując wskazówki zatrzymać
dla wnuków gdy przyjdą w niedzielę.
Brak naraz im celów dalekich
przyszłości się już nie planuje
co będzie gdy kogoś zabraknie
nocami myśl dręczy, nurtuje.
Na Stwórcę się patrzy inaczej
zaczyna im być przyjacielem
bez świętej mszy z organami
czegoś brakuje w niedzielę.
Aż kiedyś zostaje się samym
odchodzi ich bliska osoba
kończąc wędrówkę na ziemi
znajduje swą drogę do Boga.
Żyć próbują teraz dla innych
biorąc na kolana prawnuki
miłość im w serca wpajając
i życia przekazując nauki.
My czując jak czas im ucieka
dzieci, następne pokolenie
składamy im pokłon głęboki
za nasze na świecie istnienie.
Komentarze (15)
Piękna refleksja.Przez całe życie lepiej we dwoje a w
jesieni życia szczególnie.Pozdrawiam:)
I to właśnie jest - życie.
Pozdrawiam:)
ach te literówki,dzięki za uwagi
piękny wiersz,cieszmy się że jeszcze
jesteśmy...pozdrawiam
Och,tak czas ucieka i życie też,ale pięknie jest
doczekać wnuków,też bym tak chciała:)
Ładny wiersz:)
i - uciekło w ostatnim wersie
- istnienie.
Serdeczności przesyłam:)
nawet tylko być i patrzyć,
na te wszystkie przemiany,
ile tego szczescia wkoło
i nic nie ma do wymiany
Pozdrawiam serdecznie
Taka kolej życia...
Piekny widok starszych osob przytulonych,
usmiechnietych, tak to powinno wygladac:-)
-- widać , starość WE DWOJE ma swoje uroki... zawsze
mnie rozczula widok starszych osób spacerujących pod
rękę...
-pozdrawiam...
święte słowa...świetny wiersz w swoim
refleksyjnym i w wydźwięku szacunku przekazie:) miłego
dzionka
:):):) Życzę dobrego dnia.
We dwoje zawsze raźniej
Przez życie iść łatwiej, to i łatwiej razem,
jest nam się starzeć!
Pozdrawiam!
dobra refleksja Gregcem, prawda oj prawda łatwiej się
idzie we dwoje
Pozdrawiam serdecznie ;)
"łatwiej się idzie we dwoje"...oj, tak:)
Pozdrawiam:)