kawa z cynamonem
na liście złudzeń ostatnia
rozdarta koszula,
zapomniałam
zapakować ci śniadanie
życie smakuje wiosną
najmniej,
kiedy obok tylko kurz
sypie się spod rzęs
minimalna cena za marzenia,
być sobą
mimo świata
a ja
bawię się paranoją
jak gwiazdką
najcichszą myślą
zapadam w sen zimowy
zapomniałam żyć,
poodkurzać
różowe okulary,
zaśmiać,
pić ostrej z cynamonem kawy
autor
neta
Dodano: 2014-03-10 18:46:00
Ten wiersz przeczytano 941 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Bardzo dobry wiersz.
Interesujący wiersz. Porusza metaforami emocje
czytelnika...
To nie jest wiersz na jedno poczytanie. Ciekawy,
refleksyjny,
i wymowny w treści między wierszmi.Wiersz z górnej
półki jak dla mnie.
Pozdrawiam
Nie da się tak po prostu raz przeczytać
Wiersz wymaga dużej koncentracji ,
Pomogło Mi głośne recytowani.
I wiesz co zacznę wiosenne porządki od Siebie
by mój związek odkurzyć.
Pozdrawiam