Każde ciepło każdy ogień

Każde ciepło przeminie każdy ogień zgaśnie
Chodź najcieplejszy chodź najjaskrawszy
Czas go zabije stłamsi wygasi
Człowiek się rodzi ciepły i życia w nim pełno
Śmierć go zgasi wychłodzi w zimny proch przekształci
Miłość dusze rozpala, człowiek płonie uczuciami
Lecz i to przemija a żar w lód się zamienia
I ta gwiazda co grzeje i świeci w milionach lat
Krzycząc chłodem przygaśnie znikając w próżni
Wszystko co piękne chce blaskiem grzać i świecić
Lecz czas... Czas i tak zgasi te płomienie

autor

Niespełniony

Napisany: 2006-12-31 Dodano: 2007-01-02 00:02:16

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie