Kiedy to się skończy?

Codziennie pytam czy kiedyś to się skończy.
Nienawidzę życia nienawidzę jego pnączy!
Z dnia na dzień szarzeje moja postać...
I tylko modlę się i pytam czy mogę tutaj zostać...

Jeśli znacie mnie trochę,pozwólcie mi stąd odejść
i po mojemu żyć...tak jak chcę ja,tak jak ma być.
Samotna tak samotna tak...i wszystko takie
puste i nie rozumiem czasem już jak życie może być
aż tak okrutne...?

Pamiętam wszystkie chwile razem spędzone...
I obietnice dziś już puste, bo nigdy nie spełnione...
I czuję tylko ból...i serce mam zranione...
Już zapomniałam jak to jest, gdy kochasz...

Dziś jedno, co potrafię...to tylko gorzko szlochać....
I jedno, o czym marzę to by na nowo zacząć kochać...
Tak bez bólu obietnic i łez...tak by wszystko miało
znowu sens...Chcę zacząć żyć od nowa...zapomnieć
o przeszłości...zamykam oczy i uszy by żyć w
niezmąconej przyszłości bez lęków i przykrości...

autor

ZIULA

Napisany: 2005-07-13 Dodano: 2005-07-13 11:58:40

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie