Kiedys...

Kiedys czlowiek byl inny, ale ludzie sie zmieniaja.

Kiedys, kiedy swiata nie znalam,
Kiedys, kiedy o niczym nie myslalam,
Kiedys, kiedy smierci sie nie balam.

Zycie bylo prostrze, ale z nim przegralam.
Przegralam nagrode, ktora warta byla wiele,
Nagroda bylo szczescie, mlodosc i nie myslenie,
O problemach, o przyszlosci, o najblizszych i o milosci.

O milosci na cale zycie,
O milosci, o ktorej nawet nie marzycie,
O milosci, ktora jest jak chmura.
Nie ma jej do konca swiata,
bo kiedy przychodzi wichura,
Niszczy wszystko i porywa chmure.
Po chmurze nie zostaje juz nic.

Tylko pustka, wspomnienia, marzenia i sny.

W wierszu jest opisane co tracimy dorastajac...

autor

Paoolinaa

Napisany: 2005-03-09 Dodano: 2005-03-09 21:06:00

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie