Kiedyś, tak przed laty

Kiedyś tak przed laty może ze czterdzieści,
też wiersze pisałem ale jakże inne.
Bo mi brakowało tej życiowej treści,
a i życie wiodłem prawdziwie dziecinne.

Ciągle doświadczenia, wieczne życia próby,
wszystko się jawiło jako świeże, nowe.
Nawet jeśli błędem gromadziłem zguby,
to nikt w tym nie tracił skłopotaną głowę.

Może czuł słabości, lecz nie znał wyrazu,
określić mu trudno było skojarzenia.
Jak ocenić głębię sennego obrazu,
czy skutki ocenić tak bez określenia.

Bo to nowe było, tak świeże doznanie,
aż prostotą drgało do bólu zmęczenia.
Czekając na życia zwyczajne przetrwanie,
by usunąć winę częścią rozgrzeszenia.

Kiedyś tak przed laty…to było inaczej,
nawet nie widziałem brudu co się pleni.
Teraz już rozumiem szereg owych znaczeń,
i potrafię wiedzę w mych wierszach docenić.

autor

Grand

Napisany: 2009-01-22 Dodano: 2009-07-04 09:54:57

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie