Kłopotliwy sen

Noc miałem bezsenną, dzień także stracony,
Czuję się nieswojo dziwnie podniecony.
Sen przyszedł na jawie rzec można proroczy,
Nie spałem, choć miałem zamknięte wciąż oczy.

Myśli tabunami przemierzały przestrzeń,
Ale nie stworzyły swoim pędem wierszy.
Nic nie pozostało z nieprzespanej nocy,
Dlatego próbuję z pustki pleść warkoczyk.

Dziwne teraz myśli błądzą po mej głowie,
Lecz głośno ich brzmienia nigdy nie wypowiem.
Nie chcę żeby ludziom sen z powiek zgarniały,
Bo złe ich działanie nie przyniesie chwały.

Właściwą energię we śnie generuję,
Gdy jestem wyspany najlepiej się czuję.
Umysł wypoczęty do ptaka podobny.
Doznań nowych szuka staje się ich godny.

Słowa górnolotne mają miejsca swoje,
O ich los w poezji wcale się nie boję.
Trudniej metafory jest zestawić składnie,
Żeby swoim bytem brzmiały bardzo ładnie.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-02-03 08:15:30

Ten wiersz przeczytano 1016 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie