Kobieta mojego życia.

Śliczne czarne włosy na gładkich ramionach,
Czułe, ciepłe dłonie tulące mą całość.
Te dłonie których ciepła nie można pokonać,
I ja między nimi. Ja i moja małość.

Śliczne czarne włosy, ścięte dla wygody,
Siła z wiarą w życie. Potężna jak skała.
Wieczne słowa otuchy, kazania, wywody,
I to rozczulenie- kobietą się stałam.

Śliczne czarne włosy z białymi nitkami,
Oczy widzące z okna kończącą się randkę.
Dłonie przy ślubnym gorsecie z białymi wstążkami,
Pierwszy rosół w szpitalu - zmieniłam się w matkę.

Śliczne włosy w koczku, z farbą się bawiące.
Szybkie kroki z zadyszką za niegrzecznym wnukiem.
Łzy przelane na przemian z radości tysiącem,
Od Ciebie miałam szczęście życia brać naukę.

Czy jestem podobna? Czy dam sobie radę?
Wierzyć tak przepięknie jak TY w życia blaski?
Na tej scenie , drogą, obok Ciebie jadę,
Lecz Tobie się należą najszczersze oklaski!!.

Mamo!.....za nieustanny optymizm i pogodę ducha......które mi przekazałaś...dziękuję.......KOCHAM CIĘ! JAGUSIA!!

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2005-05-16 09:34:51

Ten wiersz przeczytano 1224 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie