Kocham chorego psychicznie...

Przepraszam lustro za wszystko
za to że oddycham
że jestem obok siebie tak blisko
To samo ciało
ta sama krew
wciąż walczę z tym głosem
ale ciągle za mało
Poddaję się wobec słabości
umieram przez siebie
drugi ja w mojej głowie
myślę ciągle sam o sobie
wszystko o czym myślę
jest dokładnie w Tobie
Jedno ciało w dwóch postaciach
roztrzaskuję głowę
teraz nie ma nikogo
odrodzę ponownie tą osobę

autor

Derealizacja

Napisany: 2011-03-04 Dodano: 2013-03-11 23:54:22

Ten wiersz przeczytano 865 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie