Kochana Polsko.

Kraj nasz sierotą został, gdy z popiołu się dźwigał.

Kimże jestem by córką Polski się nazywać ?
Przeszłość matki przekleństwem wyzywać
wyblakłe barwy zacierać
patriotyzmu się wypierać


Przepraszam Polsko
sama zostałaś
Wojsko twe w żałobie pogrążone
niemocą sparaliżowane


Kochana Polsko na śmierć Twą ze spokojem patrzę
nad rodaków szałem głową kręcę
Kochana Polsko wiem, że czekasz
Zmęczone orła skrzydła Cię otulą
rozczarowania ból znieczulą


Przebacz matko, za dużo goryczy mi dałaś
bym Cię kochać umiała
Z przeznaczenia swego będę się śmiała
gdy Polką nazywać mnie przestaną


O smutku w twych oczach nie zapomnę
bo ziemi Twojej dzieckiem jestem
lecz krzykiem swym mnie nie nawrócisz
bym znowu w twych łzach tonęła

[*]

autor

Peas10

Napisany: 2010-04-10 Dodano: 2010-04-10 21:28:53

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie