Kochanie to pożegnanie

Oskarowi- mojej pierwszej miłości...

Było miło, ale szybko się skończyło.
To pożegnanie kochanie...
Ból i cierpienie nie dają mi żyć,
Nie mogę bez przerwy tylko o Tobie śnić.
Muszę iść dalej, bo życie mnie wzywa.
Przejdę przez nie bez względu na to kto jak mnie nazywa.
Będę szczęśliwa...
Już mnie nie zrani odległość między nami.
Nigdy jej się to nie uda,
Bo będzie ze mną mój Anioł Stróż,
Który zabierze jej z ręki nóż.
Co cierpienie przynosi i ból...
Kochanie to pożegnanie...
Odchodzę do wieczności,
Gdzie nie zabraknie mi nigdy miłości.
Będę szczęśliwa...

Dziękuję za wspaniałe chwile z Tobą spędzone...

autor

Zraniona

Napisany: 2006-04-02 Dodano: 2006-04-05 16:36:22

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie