komercyjny dotyk

kasujesz wstydliwe epizody
jej gniew w szybie samochodu topnieje
jak błoto pośniegowe na kołach

rozmazane latarnie buchnęły
tysiącem niechcianych iskier
wylatują z ognia by ocaleć
a to chwila ostatnia płomienia

a za zakrętem
za niepogodą
brzydotą i łaską pańską
uporządkowane i pasywne szczęście

długie cienie jej smutku
omijają twoją doskonałość pożycia

autor

13zaspa

Dodano: 2008-11-26 23:38:43

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie