Koszmar

Słowa Twe wypowiadane ranią mnie,
uderzają jakby pięścią w moją twarz.
Jak otrze noża zatapiają się w mą pierś,
w sercu mym pozostawiają trwały ślad.
Sieją spustoszenie w życiu mym,
w piekło obraca się każdy nowy dzień.
Każdego dnia tylko wyczekuję ze strachem,
w sercu mym znowu lęk paniki rodzi się.
Zastanawiam się...jaki będzie dzisiejszy dzień,
do czego znowu tym razem przyczepisz się.
Cichutko stoję jak na komendę... baczność
wyczekuje kiedy ręką twa uderzy w mą twarz..
Gdzie tym razem drogi ucieczki szukać mam,
do kogo pójść dziś? do jakich zapukać mam bram.
Zastanawiam się ile jeszcze potrafię wytrzymać,
i jak długo po nocach tułać się bez celu mam.
Noc nadeszła a ja wędruję uliczkami sama,
w myślach swych... zażalenie skargi do Boga ślę.
Modlę się do Ciebie Panie... modlitwy błagalne ślę,
prosząc Cię by mój koszmar kiedyś kończył się.
Serce me wypełnia cierpienie w duszy smutek jest,
przekraczam progu drzwi znowu, me piekło rodzi się.
Dziś przepraszasz mnie...prosisz o wybaczenie mnie,
Przyrzekasz ze będzie , inaczej wszystko zmieni się ,
poprawę mi obiecujesz któryś kolejny to już raz.
lecz nie tym razem ...już Ci nigdy w to nie uwierzę.
Już nigdy nie pozwolę się poniżać i gnębić mnie,
tak samo jak nie podniesiesz na mnie Swej ręki
Odchodzę od Ciebie już na zawsze...skończyło się,
nie ma już nic, żal mi jest utraconych chwil i młodych lat.

autor

Basia.andrutek

Napisany: 2004-11-25 Dodano: 2004-12-19 19:23:34

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie