Kraina tęsknoty

"O to chodzi jedynie, By naprzód wciąż iść śmiało, Bo zawsze się dochodzi Gdzie indziej, niż się chciało."

Słońce promieniem zalało wrzosowisko.
Rój pszczół pracowicie zatańczył nad kwiatem.
Szczęśliwy sen ukoił w ramionach wszystko
Rozciągając płaszcz tęsknoty nad mym światem.

Pośród zieleni mchu i szumu drzew sennych
Przysiadły westchnieniem żuczki i pająki,
Topiąc swe błahostki w krajobrazach zmiennych,
Spowite rosą przemierzały mórz łąki.

Serce bije szybciej, myśl wraca liliowa,
Przed wspomnień oczami kraina baśniowa
I tam wśród motyli duszę moją pieszczę,

Tchnienie łapię, w bezkres wdzierając się dreszczem,
Marzeniem wypełniam rozprute kieszenie,
By na twarzy zachować lasu spojrzenie.

"(...) Każdy z nas jest Odysem, Co wraca do swej Itaki." (Leopold Staff) Kraina ta jest moją Itaką, do której tęsknotą mą sięgam... może kiedyś tam wrócę...

autor

na_chwilkę

Napisany: 2007-05-07 Dodano: 2007-05-08 14:18:48

Ten wiersz przeczytano 954 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie