~Krematorium~ cz.I(z pamiętnika)

"Przeszłość to dziś"..... Dalej ciągnie się za nami....

Rano jak zwykle apel....Na dworze zimno i mgła....Numer 3108-to ja.
Ja obdarty z godności, bez imienia,jak pusta karta,dziś jestem,a jutro mnie nie ma.

Gdy zniknę...nikt nie będzie o mnie pamiętał.Bo jak pamiętać o kimś kto formalnie nie istnieje...

Boże! Już nie wytzrymam, ten dym palonych ciał...Na dworze mokro i zimno, SSman w mordę mi dał.Może jutro będą mną oddychać...

Może już dziś wieczór,skończą się moje cierpienia,mój ból i krzywdy ulecą kominem...Nie!!! Zoatawcie Ją!!Zostawcie tą małą dziewczynę!

Boli!! Ach!! Jak boli...Nie, nie te baty od kapo, boli, ze już nie jestem człowiekiem, zrobili mnie szmatą!!

....echo tamtych dni.....

autor

ZIULA

Napisany: 2005-02-27 Dodano: 2005-02-28 15:25:15

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie